- "Torfowiska wysokie to unikalne ekosystemy, pełniące istotna rolę w globalnym obiegu węgla. Do panujących na torfowiskach wysokich, skrajnie trudnych warunków środowiskowych (wysoki poziom wody, niskie natlenienie, niska temperatura podłoża) przystosowana jest jedynie nieliczna grupa wyspecjalizowanych gatunków roślin, jak np. rosiczki i torfowce.Należą do nich m. in. gatunki z rodzajów Sphagnum (torfowiec) i Drosera (rosiczka)" - tłumaczy Pani Jolanta Grzenkowicz - Wydra kierownik laboratorium Pomorskiego Parku Naukowo - technologicznego w Gdyni.

W ramach projektu p.n. „Czynna ochrona gatunkowa roślin z rodzaju Drosera oraz Sphagnum, występujących na terenie województwa pomorskiego", w zaciszu gdyńskiego laboratorium PPNT, udało się naukowcom rozmnożyć metodą in vitro owadożerne rosiczki i torfowce. Materiał do namnażania pochodził z nasion rosiczek oraz zarodników i pędów torfowców.

-"Rośliny i nasiona przechowywane były w temperaturze ok. 8°C w warunkach zwolnionego metabolizmu, dzięki czemu mogły zachować przez dłuższy czas doskonałą kondycję" - mówi Pani kierownik.

W grudniu 2015 r. wysadzono do środowiska naturalnego (powierzchnia po przemysłowym wydobyciu torfu w  rezerwacie „Czarne Bagno", woj. Pomorskie, gmina Nowa Wieś Lęborska) pierwszą partię wyhodowanego materiału. Nowe pokolenie wyhodowane w laboratorium trafi niebawem na torfowiska w Nadleśnictwa Kolbudy w Leśnictwie Trzepowo - okolice Klonowa Dolnego i w Leśnictwie Borowiec - okolice Tuchomia ( materiał do rozmnażania in vitro już pobrano).

Pani Jolanta dodaje: -"Technika namnażania torfowców in vitro może być wykorzystana w przyszłości na większą skalę podczas prowadzenia restytucji zdegradowanych torfowisk. Pomoże to rozwiązać problem pozyskiwania materiału roślinnego – do tej pory do celów odtwarzania wykorzystywane były pędy torfowców pochodzące z naturalnych populacji; w skali Pomorza niewiele jest miejsc, z których można pozyskać materiał bez uszczuplenia lokalnych zasobów"